عنوان : بررسی و تحلیل نظریات روانکاوانه ی هاینز کوهات در جهت خوانش عکس(مورد پژوهشی: فرانچسکا وودمن)
نگارش و تحقیق: امید کیوان آرا
استاد راهنما: دکتر محمد خدادادی مترجم زاده
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد
رشته تحصیلی: عکاسی
سال تحصیلی: بهمن ماه 1399
چکیده
خودنگاره در تاریخ هنر سابقه ای طولانی دارد؛ از طرفی خودنگاره قالبی خاص و منحصر بفرد است که در آن هنرمند خودش را به عنوان سوژه ی اثر انتخاب می¬کند پس لاجرم ویژگی هایی از شخصیت خود را در اثرش بازنمایی می کند. رسانهی عکاسی به دلیل سهولت در کاربرد، ابزار مناسبی برای ثبت خودنگاره است و به کمک آثار یک هنرمند می توان به درک شخصیت و روحیات او نائل شد. تمرکز این پژوهش بر دستیابی به روشی برای تحلیل آثار تجسمی (به ویژه عکاسی) از منظر روانشناس اتریشی، هاینز کوهات معطوف است. در این مسیر روند خودنگاره در تاریخ نقاشی و عکاسی بررسی خواهد شد. پس از آشنایی با رئوس کلی نظریات کوهات سعی خواهد شد روش نقد برگرفته از آراء او تبیین شود. مورد پژوهشی این تحقیق، فرانچسکا وودمن، عکاس آمریکایی است. حجم زیادی از آثار این هنرمند خودنگاره هستند و از طرفی وی در سن 22 سالگی به زندگی خود پایان می¬دهد. این پژوهش در نظر دارد ضمن تحلیل آثار وودمن، علل خودکشی وی را هم واکاوی کند. در آخر به کمک آثار و اطلاعاتی از زندگی این عکاس، این پژوهش براساس آراء هاینز کوهات، به این نتیجه میرسد که فرانچسکا وودمن به دلیل بعضی ویژگی ها و اختلالات شخصیتی از جمله فقدان آرمانی خارج از موفقیت در هنر که حاصل تمرکز افراطی او بر «خود» است دست به چنین اقدامی زده است و به زندگی خود پایان داده است.
کلمات کلیدی: فرانچسکا وودمن، عکس، خودنگاره، هاینز کوهات